Στο κράτος είναι ασυμπτωματικοί και γι’ αυτό δεν τους πειράζετε;

Μπράβο στη ΔΕΗ για τη δωρεά των 5 εκατ. Αλλά δεν καταλάβαμε. Την εκσυγχρονίσαμε… και χαρίζει δικά της ή δικά μας λεφτά; Θα συνεχίσει με τη ΛΑΡΚΟ

Ό,τι γίνεται και από όπου γίνεται, για να πολεμήσουμε τον κορονοϊό επιβάλλει να σηκώσουμε τα χέρια ψηλά με δέος. Όχι όμως τόσο ψηλά που να μας θυμίζει τις εποχές ραγιαδισμού… Εποχές του “σφάξε με Αγά μου να αγιάσω…”

Τι δηλαδή; Την ξεχάσατε, όπως φαίνεται, την καταχρεωμένη και μερικώς πτωχευμένη, ελληνική σοβιετία που παρέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015 και σας παρέδωσε τον Ιούλιο του 2019, μεγαλύτερη σε κομματικό στρατό και με 1-2 κρατικά ιδρύματα παραπάνω. Ξεχάσατε και εκείνα του ΟΟΣΑ, πως χωρίς ελεύθερη οικονομία δεν θα δούμε άσπρη μέρα.

Την ξεχάσατε, όπως φαίνεται, τη Μέρκελ και τους άλλους δανειστές που μας λένε ότι αν δεν πουλήσετε, μέσα στο 2020, τις 30 κρατικές ΔΕΚΟ και κρατικές παράγκες όπως η ΛΑΡΚΟ (που επιμένουμε να την παρουσιάζουμε ως κρατική βιομηχανία προς εξυγίανση…) δεν είναι βέβαιοι ότι θα μείνουμε έξω από μνημόνια.

Την ξεχάσατε, όπως φαίνεται, τη ναυπηγική βιομηχανία, τη βιομηχανία λιπασμάτων, το νικέλιο, τις χημικές βιομηχανίες, τη βιομηχανία ειδών άμυνας, τη συναρμολόγηση, τη ζάχαρη αλλά και τον τουρισμό που πέρασαν στα χέρια του κράτους, ως στρατόπεδα για τον κομματικό στρατό κατοχής, διαλύοντας τα πάντα, για να πουληθούν σήμερα σαν οικόπεδα και παλιοσίδερα;

Την ξεχάσατε, όπως φαίνεται, τη σοβιετική κρατική τιμολογιακή πολιτική στην ενέργεια που έχει γονατίσει, χρόνια τώρα, την ιδιωτική βιομηχανική παραγωγή και έχει διώξει βιομηχανικές έδρες και εγκαταστάσεις, εκτός Ελλάδας, να σωθούν. Για ρωτήστε τη χαλυβουργία, την τσιμεντοβιομηχανία, την ιδιωτική ναυπηγική βιομηχανία και βιοτεχνία (καρνάγια και κατασκευές), την φαρμακοβιομηχανία, τα ρούχα, τα πλαστικά και τη συσκευασία αν με αυτά που πληρώνουν σε κρατικά τιμολόγια μπορούν να σταθούν σε ξένες αγορές που οι ανταγωνιστές έχουν το μισό και λιγότερο κόστος.

Την ξεχάσατε, όπως φαίνεται, την κρατική τουριστική βιομηχανία που φτύσαμε αίμα να την βγάλουμε από τις τσέπες των φορολογούμενων, σε βάρος βέβαια όλης της υπόλοιπης ιδιωτικής τουριστικής Ελλάδας.

Την ξεχάσατε, όπως φαίνεται, την καταγραφή που κάναμε (λίγο μετά το ξεκίνημα της σημερινής πτώχευσης) μεταξύ 2012-2014 και βρήκαμε 4.000 άχρηστους Οργανισμούς και υπηρεσίες να λειτουργούν. Και να διαθέτουν υπηρεσιακά αυτοκίνητα να μας θυμίζουν τις εποχές κράτους για αποξήρανση της λίμνης της Κωπαΐδας…

Την ξεχάσατε, όπως φαίνεται, την ελληνική σοβιετία (και ας την πληρώνουμε, με καθαρά δημοσιονομικό χρέος 370 δισ., -τόσο το παρέλαβε η σημερινή κυβέρνηση-) για να συντηρήσουμε (από το 1974 ως σήμερα) και άχρηστο κράτος με 1.000.000 κρατικούς υπαλλήλους (κεντρική κυβέρνηση, ΔΕΚΟ, άχρηστοι Οργανισμοί και τοπική αυτοδιοίκηση) όταν ο ΟΟΣΑ, το WEF, αλλά και δικοί μας μελετητές θεωρούν πως μια χαρά θα λειτουργούσε η κρατική μηχανή και με 150-200.000 λιγότερους (από το παραπάνω σύνολο).

Την ξεχάσατε, όπως φαίνεται, την καταστροφική συμπεριφορά (της μεταπολίτευσης και των κυβερνήσεών της) προς την ιδιωτική οικονομία, από το ρουχάδικο μέχρι τη βαριά βιομηχανία και από τον επαγγελματία μέχρι τον μικρό βιοτέχνη (που τώρα τρέχουμε από πίσω του…) όταν ζητούσε χέρι βοηθείας στην ένταξη στην ΕΟΚ και εμείς “…τους ρίξαμε στα βαθειά”, γιατί τότε δίναμε μάχη για τη σοβιετία του καραγκιόζη, όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια.

Την ξεχάσατε, όπως φαίνεται, τη διετία της ψευτοανάπτυξης, (λίγο πριν την ηρωική “διακήρυξη” της πτώχευσης από το Καστελόριζο), όταν με τη μέριμνα Προκόπη Παυλόπουλου κάνατε ό,τι είναι δυνατόν στους τελευταίους (τότε) 150.000 των “δικών μας παιδιών…” ,του κομματικού στρατού κατοχής στο κράτος;

Η καλύτερη προσφορά του κράτους στον (άγνωστης διάρκειας) πόλεμο του κορονοϊού και την οικονομία είναι να απαιτεί λιγότερα χρήματα. Να συρρικνωθεί. Έτσι κάνει και ο ιδιωτικός τομέας. Να ιδιωτικοποιηθεί (ακόμη και σε υπηρεσίες του) και να δώσει λεφτά από τις ιδιωτικοποιήσεις, στη μάχη με την πανδημία. Όχι τα δικά μας. Να διατηρήσει μόνο χρήσιμες δυνάμεις και να λειτουργεί πάντα σωστά, όπως και σήμερα. Και να μαζέψει τις (καλοπληρωμένες) περίσσιες καρέκλες σε ΔΕΚΟ, άχρηστες κρατικές βιομηχανίες και Οργανισμούς. Που λειτουργούν ακόμη και σε εμπόλεμες συνθήκες στην οικονομία. Βάλτε χέρι στο κράτος. Αυτή και μόνο αυτή να είναι η προσφορά του. Φτάνει πια.

Του Γιώργου Κράλογλου