ΔΙΚΑΙΩΣΗ της εφημερίδας «ΠΡΩΙΝΗ» από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
Δημοσιεύτηκε πρόσφατα, στις 26.3.2020, η υπ΄ αριθ. 10224/14απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, η οποία δικαίωσε την εφημερίδα μας και τον δημοσιογράφο, ιδιοκτήτη, εκδότη και διευθυντή της κ. Ευθύμιο Τσακνάνη, αλλά και τον επαρχιακό Τύπο γενικότερα, που διαρκώς πέφτει θύμα δικαστικών αυθαιρεσιών.
Συγκεκριμένα, κατά το παρελθόν, δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα μας («ΠΡΩΙΝΗ») σχόλιο που αφορούσε τον τότε πολιτευτή Νικόλαο Τζήρο σχετικά με τη διαδικασία επιλογής του από το κόμμα της ΝΔ ως υποψήφιου βουλευτή, δεδομένου ότι διαφαινόταν στον ορίζοντα το ενδεχόμενο (τότε) πρόωρων εκλογών.
Ο κ. Τζήρος, φερόμενος ως υποψήφιος βουλευτής, θεώρησε εαυτόν θιγόμενο από το δημοσίευμα, με συνέπεια την άσκηση αγωγής αποζημιώσεως, ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Γρεβενών, για συκοφαντική του δυσφήμηση, εναντίον μας, όπως γίνεται από πολλούς κατά κόρον τελευταία.
Η αγωγή δυστυχώς έγινε εν μέρει δεκτή τόσο σε πρώτο όσο και σε δεύτερο βαθμό, υποχρεώνοντας τον εναγόμενο δημοσιογράφο σε αποζημίωση για προσβολή της προσωπικότητας του θιγέντος πολιτευτή.
Ασκήθηκε από πλευράς μας αναίρεση, ενώπιον του Αρείου Πάγου, στην οποία επισημάνθηκε η κεφαλαιώδης σημασία της ελευθερίας έκφρασης για τους δημοσιογράφους και ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση το επίμαχο δημοσίευμα δεν υπήρξε συκοφαντικό ούτε επικουρικά εξυβριστικό. Αντίθετα, ότι επρόκειτο για δημοσιογραφική εκτίμηση – στάθμιση στα πλαίσια ενημέρωσης του κοινού.
Ταυτόχρονα, επισημάνθηκε, αρκούντως, η πάγια θέση του ΕΔΔΑ για τον ρόλο του Τύπου ως δημόσιου «φύλακα» και της δυνατότητας που έχει μέσα στα πλαίσια του άρθρου 10 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως Δικαιωμάτων του Ανθρώπου να χρησιμοποιεί μια δόση υπερβολής ακόμη και πρόκλησης. Μάλιστα, στα δημόσια πρόσωπα υπερέχει το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου και του τύπου από το συρρικνωμένο εκ της ιδιότητάς τους δικαίωμα της προστασίας της προσωπικής τους ζωής. Τέλος, τονίστηκε ότι ο τύπος παίζει έναν ουσιώδη ρόλο σε μια δημοκρατική κοινωνία γι΄ αυτό ο έλεγχος της δημόσιας δράσης δημόσιων προσώπων είναι ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΟΣ για να μπορεί το κοινό απρόσκοπτα να πληροφορείται.
Παρά ταύτα, ο ΄Αρειος Πάγος (στον τελευταίο βαθμό δικαιοδοσίας), χωρίς να εξετάσει στην πραγματικότητα τίποτε απ΄ όλα αυτά, την απέρριψε, καίτοι το δημοσιογραφικό σχόλιο δεν υπερέβαινε τα όρια του αποδεκτού σχολίου σε μια υπόθεση επικαιρότητας, σχετικά με δημόσια πρόσωπα συμμετέχοντα στην τότε διαφαινόμενη εκλογική αναμέτρηση του ν. Γρεβενών.
Ούτε βέβαια το συμφέρον του δημοσίου προσώπου να προστατευθεί η φήμη του τάχα υπερίσχυε του κυρίαρχου γενικού συμφέροντος της πληροφόρησης του κοινού πάνω σε μια υπόθεση, που αφορούσε, σε τελική ανάλυση, τη λειτουργία της Δημοκρατίας γενικότερα.
΄Ετσι, στις 30.12.2013 επακολούθησε η άσκηση ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ από πλευράς μας, ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, για να υποχρεωθεί τελικά το Ελληνικό Δημόσιο, ύστερα από συμβιβαστική πρόταση του τελευταίου, διά του νομίμου εκπροσώπου του, Ιωάννη – Κων/νου Γ. Χαλκιά, Προέδρου του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, σε πληρωμή τμήματος της αιτηθείσας αποζημιώσεως, για ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ του άρθρου 10 της ΕΣΔΑ εκ μέρους της Ελληνικής αστικής Δικαιοσύνης.
Λυπηρό όντως αν ληφθεί υπόψη ότι πρόκειται για ένα ακόμη, εξακολουθητικό, σοβαρότατο, δικαστικό σφάλμα, σε βάρος της ελευθερίας του Τύπου, το οποίο επιπρόσθετα μας ταλαιπώρησε (ηθικά, οικονομικά κτλ) άδικα επί σειρά ετών.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι την προσφυγή μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου άσκησε η κ. ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΖΩΗ – ΤΣΙΓΑΡΑ, Δικηγόρος Τρικάλων, η οποία και την υποστήριξε σε όλα τα στάδια ενώπιόν του.
